Μίλερ, Μέρτον

(Merton Miller, Βοστόνη 1923 – 2000). Αμερικανός οικονομολόγος. Αποφοίτησε από τη νομική σχολή του Χάρβαρντ το 1943, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στα οικονομικά. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου εργάστηκε ως οικονομολόγος στη διεύθυνση φορολογικών ερευνών του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ και στη συνέχεια στο τμήμα ερευνών και στατιστικής του διοικητικού συμβουλίου του συστήματος εθνικών αποθεμάτων. Το 1952 έλαβε διδακτορικό τίτλο από το Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς και επί ένα έτος δίδαξε με τον βαθμό του λέκτορα στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου (LSE). Μετακινήθηκε στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Κάρνεγκι, όπου είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τον Φράνκο Μοντιλιάνι. Το 1961 ανέλαβε την έδρα οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, επικεντρώνοντας το ερευνητικό του έργο στα οικονομικά και στα ρυθμιστικά προβλήματα της χρηματοοικονομικής βιομηχανίας και ειδικότερα στα θέματα συναλλαγών μετοχών και παραγώγων. Οπαδός της απορύθμισης της αγοράς, ήταν ένας από τους εκπροσώπους της σχολής του Σικάγο, ανάμεσα στους Μίλτον Φρίντμαν, Τέοντορ Σουλτζ και Τζορτζ Στίγκλερ. Το 1990 μοιράστηκε με τους Χάρι Μάρκοβιτς και Γουίλιαμ Σαρπ το βραβείο Νόμπελ των οικονομικών, για το πρωτοποριακό έργο τους στη θεωρία των χρηματοοικονομικών.